Model van een onderdeel van het grafmonument voor dr. Wilhelm Manz, oogarts en Geheimrat te Freiburg. Het monument bestaat uit een metershoge trommel op een vierkante sokkel
die afsteekt tegen de hemel. Hij maakte er twee bankjes met zwanenhalzen bij waarop bezoekers het beeld op zich konden laten inwerken. In reliëf loopt een droeve stoet op de klassieken
geïnspireerde figuren in verschillende levensfases. Een verliefd stel, een vrouw met baby, twee kinderen, een man met een kind, een oude man met een stok en hond. Het cyclische effect dat
Pander hiermee bereikte, symboliseert het verloop van het menselijk leven, maar tevens de oneindigheid van het menselijk bestaan.